πολυτόρος

-ον, Α

πολύ αιχμηρός («πολυτόρον

δέρμα τὸ τοῦ ἐχίνου», Φώτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -τόρος (< ἔ-τορ-ον, αόρ. β' που αντιστοιχεί στο ρ. τείρω «τρυπώ»), πρβλ. ρινο-τόρος].